ไม่ทราบว่าในที่นี้มีใครเกิดทันโรงหนังชั้นสองบ้างครับผม ซึ่งตัวฉันเองนั้นก็คือผู้หนึ่งที่เกิดทันโรงหนังชนิดดังกล่าวขอรับ

ย้อนกลับไปในสมัยนั้นเมื่อประมาณสัก 20 ปีที่แล้วยังไม่มีโรงหนังในห้างแบบเมเจอร์ซีนีเพล็กซ์หรือ SF Cinema ซึ่งเป็นโรงหนังในห้างสรรพสินค้าอย่างที่ข้าพเจ้าเห็นกันเกลื่อนกลาดดังเป็นต้นว่าสมัยปัจจุบันจะอาจมีก็แต่แค่เพียงโรงหนังชั้นสองที่ฉายหนังใหม่ๆ สองเรื่องควบซึ่ง ณ เวลานั้นจะอาจเรียกโรงหนังเหล่านั้นว่าโรงหนังชั้นสองก็พูดได้ไม่เต็มปากสักเท่าไหร่นักเพราะหนังที่ฉายกันก็ล้วนแล้วแต่เป็นหนังใหม่ทั้งสิ้น ทั้งหนังไทย หนังจีนพร้อมทั้งหนังฝรั่งโดยค่าตั๋วจะจะอยู่ที่ประมาณ 40 บาท หากจำไม่ผิด

ในตอนนั้นมักยอมรับขอรับว่าโรงหนังแนวนี้คือที่ความนิยมชมชอบของเด็กวัยรุ่นมากเพราะว่าเพราะเป็นโรงหนังที่มีแอร์เย็นสบายอีกทั้งซื้อบัตรแค่เพียงครั้งเดียวสามารถนั่งอยู่ในนั้นได้ตลอดทั้งวันโดยไม่จำเป็นจะต้องซื้อตั๋วเติมอีกเพราะว่าหนังใหม่ที่ฉายนั้นคือหนังแบบฉายวนตลอดทั้งวันจึงช่วยให้บรรดาเด็กนักเรียนทุกอย่างต่างพาแฟนหรือไม่ก็โดดเรียนกับพรรคพวกมาซ่องสุมสำหรับฆ่าเวลากันในสถานที่แห่งนี้

แต่แล้วในที่สุดความชื่นชอบในโรงหนังประเภทนี้ก็เริ่มเสื่อมความขลังลงเมื่อทางค่ายโรงหนัง EGV ได้ถือกำเนิดขึ้นไปมาอีกด้วยการเปิดโรงหนังในห้างสรรพสินค้าพร้อมกับชูจุดเด่นในเรื่องอุปกรณ์ฉายหนังที่ทันสมัยที่สุดส่งผลให้ได้ภาพและเสียงที่สมจริงทำให้ประชากรเริ่มเลี้ยวไปให้ความชอบกับของใหม่แทนพร้อมทั้งนับจากนั้นอีกไม่เกินสองปีโรงหนังเหล่านี้ก็โดนลดเกรดให้กลายเป็นโรงหนังชั้นสองในที่สุด